Een cinematografische reis door Spaanse steden

Ter gelegenheid van het Spaanse voorzitterschap van de Europese Unie organiseert de BOZAR in Brussel een cyclus van drie Spaanse kortfilms: “Arquitectura emocional 1959”, “Querida A.” en “Aguaspejo Granadino”.

Een cinematografische reis door Spaanse steden begint op 13 september in BOZAR Brussel met Arquitectura emocional 1959 (2002) van Elías León Semiani, Querida A. (2023) van Elena Molina en Aguaspejo Granadino (1955) van José Val del Omar.

Deze serie van Spaanse kortfilms onderzoekt de diepgaande betekenis van architectuur in ons leven. In Aguaespejo Granadino (1955) neemt de visionaire camera van Val del Omar ons mee naar de mystieke tuinen en paleizen van het Alhambra, waar innovatieve technieken de essentie van de unieke architectuur van Granada vastleggen.

León Siminiani’s Arquitectura emocional (2022) houdt het midden tussen documentaire en fictie. De film laat zien dat architectuur verder gaat dan gevels en brengt liefdesverhalen tot leven in de wijken van Madrid.

In Querida A. (2023) vestigt Elena Molina de aandacht op degenen die onopgemerkt blijven in de architectuur van Barcelona.

Aguaespejo granadino

De camera van Val del Omar leidt ons met innovatieve zoomtechnieken door de tuinen en paleizen van het Alhambra. De landschappen van Granada worden vereeuwigd vanuit verschillende standpunten, altijd met vernieuwend geluid. Met de unieke architectuur van Granada op de achtergrond is Aguaespejo granadino een van de meest mystieke werken van Val del Omar.

Val del Omar (Granada, 1904 – Madrid, 1982) was fotograaf van beroep, maar vervolgde zijn passie als audiovisueel uitvinder. Vandaag de dag is Val del Omar vooral bekend om zijn films, die door veel experts worden beschouwd als “totale kunstwerken”. Hij is gefascineerd door cinema, maar heeft zichzelf altijd meer beschouwd als cinematograaf dan als filmmaker. Daardoor had hij weinig te maken met de conventies van de massafilmindustrie van de jaren 1930. Het werk van Val del Omar werd uitgedrukt in andere termen en weerspiegelde de niet-commerciële ambities van de auteur.

Arquitectura emocional 1959

Schommelend tussen documentaire en fictie, nodigt Arquitectura emocional 1959 je uit om de straten van verschillende wijken van Madrid te ontdekken aan de hand van het liefdesverhaal van Sebas en Andrea. Deze twee studenten filosofie en literatuur ontmoetten elkaar tijdens het academiejaar ‘58-‘59. Hun relatie wordt gekenmerkt door hun verschillen in sociale klasse en hun persoonlijke kijk op het leven. De protagonisten worden opgevat als figuren in een architecturaal model, maar hoe verder de film vordert, hoe meer ze hun eigen ruimte opeisen. Arquitectura emocional 1959 onthult een architectuur die verder gaat dan de façade.

Elías León Siminiani (Santander, Cantabrië, 1971) is een Spaanse scenarioschrijver, regisseur en producent. Zijn carrière in speelfilms begon in 2012 met zijn eerste langspeelfilm, Mapa, die verschillende prijzen won, waaronder Beste Europese Documentaire op het Europese Filmfestival van Sevilla in 2012. Hij is echter vooral bekend als regisseur van kortfilms. Een traject dat terecht werd beloond met de Goya 2023 award voor beste korte fictie voor Arquitectura emocional 1959.

Querida A.

Alles wat we doen lijkt een spoor achter te laten in een wereld die wordt gekenmerkt door overmatige controle en constante verbondenheid. Toch blijven sommige mensen onopgemerkt, onzichtbaar. A. bijvoorbeeld leeft al vijf jaar op straat in Barcelona, zonder officiële documenten of vaste verblijfplaats. Haar familie heeft haar niet kunnen vinden, totdat een bericht op Facebook een keerpunt betekent. Dit visueel suggestieve werk verkent de moderne stad Barcelona en haar raadselachtige ruimtes die aan onze aandacht ontsnappen.

Elena Molina (Madrid, 1986) begon haar carrière met het maken van korte documentaires, namelijk Yungay 7020 (2021), All I Need is a Ball (2020) en Laatash (2019), die prijzen wonnen op talloze internationale festivals. In 2023 regisseerde ze Querida A., een stuk voor Sinfonías de Ciudad, een programma gecreëerd door het CCCB en ondersteund door het collectief Dones Visuals, dat tot doel heeft de stedelijke ruimte te analyseren en te beschouwen aan de hand van de persoonlijke ervaringen van verschillende filmmakers.

In aanwezigheid van regisseur en Piluca Baquero, directeur van het Archivo Val del Omar.