José Luis Echevarría en Álex García hebben stage gedaan in de Afdeling Cultuur en Wetenschappen dankzij het MAEC-AECID-programma voor cultureel beheer en wetenschappelijke diplomatie.

Vertel ons maar wat je wil over jezelf en je werk.

A: Van kinds af aan heb ik altijd het geluk gehad omringd te zijn door artistieke en wetenschappelijke prikkels. Ik bevind me ergens tussen twee werelden in en ik hou ervan om ze allebei in me op te nemen. Op 9-jarige leeftijd ging ik naar de Escolanía del Real Monasterio de San Lorenzo del Escorial, waar ik muziek leerde en genoot van de hartelijkheid van de concerten. Later studeerde ik biologie en het universitaire theater bracht me verder dan ik me had kunnen voorstellen. Enkele maanden geleden kwam ik terecht bij de Afdeling Cultuur en Wetenschappen van de Ambassade en het is de ideale voedingsbodem geweest om mijn overtuiging te bevestigen om te blijven zoeken naar interessante synergieën tussen kunst en wetenschap. Al deze waanzin is mogelijk omdat ik het geluk heb te kunnen rekenen op de steun van een fantastische wetenschappelijke en artistieke familie.

J: Als MAEC-AECID stagiair op de Spaanse Ambassade in België heb ik voor het eerst mijn twee grote passies kunnen combineren: internationale betrekkingen en cultuur. De Europese Unie in het bijzonder is de reden waarom ik internationale betrekkingen heb gestudeerd en de reden waarom ik voor het eerst naar België ben gegaan om een stage te doen bij het Europees Parlement. Dankzij deze ervaring heb ik besloten om me professioneel te ontwikkelen in Brussel, een multiculturele en bruisende stad vol mogelijkheden.

Wat is je relatie met Spanje/België?

A: Ik ben geboren in een quichotachtig dorp in La Mancha en België was als kind de bestemming van mijn eerste reis buiten Spanje. Ik kwam mijn fantastische Spaans-Belgische familie in Antwerpen bezoeken zonder te weten dat ik uiteindelijk één van hen zou worden. In oktober 2021 kwam dan het toeval en heb ik kunnen genieten van een van mijn eerste professionele ervaringen in Brussel.

J: Ik kwam voor het eerst naar Brussel als toerist toen ik mijn diploma in Spanje behaalde. Daarna bezocht ik de belangrijkste steden van België zonder te weten dat ik enkele jaren later naar het land zou terugkeren om een Schuman-beurs te doen bij het Europees Parlement. Covid dwong mij aan het eind van de beurs naar Spanje terug te keren, maar ik kreeg de kans om terug te keren dankzij de beurzen van MAEC-AECID, die mij in staat hebben gesteld mijn ervaring in deze unieke stad uit te breiden.

Een speciale plaats in België? Een speciale plaats in Spanje?

A: Dinant lijkt me een sprookjesstad. Ik vond het heerlijk om te verdwalen in de ruïnes en de treinreis vanuit Brussel is een hele belevenis. De Paseo del Prado in Madrid heeft een magisch licht.

J: Het Zavelplein in Brussel en de steden Úbeda en Baeza in Jaén.

Een liedje?

A: Mijn broer en ik zijn op zoek naar een geweldige versie van Garota de Ipanema waar we vroeger zo van genoten in de auto met mijn ouders op weg naar het strand. We hebben de muziek en de stem van de zanger, maar meer weten we niet... Help ons!!!

J: On the nature of daylight van Max Richter.

Een film?

A: Moulin Rouge! van Baz Luhrmann vertegenwoordigt mij voor honderd procent. Misschien ook "Mommy" van Xavier Dolan... Wel, ik neem genoegen met elke film waar ik kan genieten van de titanische Meryl Streep.

J: Cléo, de 5 à 7, van Agnès Varda, een buitengewone film die ontroert en aan het denken zet.

Een boek?

A: David Mitchell's Wolkenatlas is geschreven voor allen onder ons die geloven dat "de oceaan een verzameling waterdruppels is".

J: Feux, van Marguerite Yourcenar, een schrijfster die altijd verrast.

Een show?

A: Jerusalem, geregisseerd door Julio Manrique, had een enorme impact op me. Het is een gigantisch, enorm ontroerend stuk.

J: Het is erg moeilijk om er maar één te kiezen. Wat toneelstukken betreft, springt de versie van George Bernard Shaw's Saint Joan van het gezelschap Bedlam in het Folger Theater in Washington DC eruit. Wat musicals betreft, ongetwijfeld Les Miserables, de versie van 2011 in Madrid. Tot slot, een opera die me opviel was Les huguenots van Giacomo Meyerbeer, met muzikale begeleiding door Evelino Pidò en enscenering door Olivier Py in de Munt in Brussel.

Een kunstwerk?

A: Ik sta altijd even stil voor Las hilanderas van Velázquez in het Prado Museum in Madrid. De figuur van de schilder zelf en zijn werken wekken mijn nieuwsgierigheid.

J: Frederic Leighton's Flaming June.

Een wetenschappelijke mijlpaal?

A: De uitvinding van de microscoop opende een venster op het onzichtbare... Naar mijn mening, een van de grootste uitvindingen.

J: De ontdekking van penicilline.

Ik zou niet zonder deze technologie kunnen leven...

A: (Video) gesprekken. Mensen van mijlenver kunnen zien of horen en met hen alles kunnen delen is geweldig.

J: De metro.

Als ik wakker word, is mijn eerste gedachte ....

A: Ik ben te laat.

J: Kan ik het me veroorloven nog wat langer te slapen?