De artieste Bea Sarrias uit Barcelona spreekt met ons over haar werk en relatie met België. Project “Inside”. Tussen 11 en 15 maart zal de artieste “live” een muurschildering maken van 6m op 2,5 meter in de voetgangerszone van de nieuwe zetel van de NAVO in Brussel.

Het is de eerste keer dat een initiatief van deze aard plaatsvindt in de Organisatie.

Vertel ons maar wat je wil over jezelf en over je werk.

Ik heb Schone Kunsten gestudeerd aan de Universiteit van Barcelona, de stad waar ik geboren ben en waar ik momenteel woon. Het is in deze stad dat ik de thema’s en plekken gevonden heb die de basis vormen voor de rode draad van mijn artistiek werk: de architectuur en het licht.

Al mijn werken zijn tot stand gekomen door de schilderkunst, meer bepaald door een realistische techniek te hanteren. Op architectonisch vlak koester ik belangstelling voor de werken van Spaanse architecten zoals Coderch, Saenz de Oiza, Fisac of buitenlandse architecten zoals Richard Neutra, Mies van der Rohe, Rietveld.

Maar het belangrijkste in mijn werk, en ik vind het steeds leuk om dit uit te leggen, is dat ik geen architectuur schilder, maar dat ik een portret maak van plaatsen. Voor mij is de architectuur het middel om deze plek te portretteren en het licht zorgt ervoor om de ziel ervan op te vangen.

Ik heb al aan verschillende collectieve en individuele tentoonstellingen deelgenomen in Barcelona, Madrid, Brussel en Oslo. Dit jaar staat er een individuele tentoonstelling op het programma in de galerie Jordi Barnadas in Barcelona en in de galerie Elisabeth Ramfjord in Oslo.

Wat is jouw relatie met Spanje/België?

Ik kende België, in het bijzonder Brussel, eigenlijk niet totdat ik geselecteerd werd voor een tentoonstelling in Bozar en Martin’s Atelier. Daar leerde ik een deel van de Spaanse gemeenschap kennen die in de stad woont en de kunstcommissie van de NAVO. In die tentoonstelling projecteerden we een video die Morrosko Vila-San-Jan maakte, waarin we uitlegden hoe ik precies een plaats portretteer. De plaats in het bijzonder is een Belgisch bouwkundig werk, Office KGDVS, in Matarraña, voor Solo Houses van Christian Bourdais en Eva Albarrán.

Zo zijn we beginnen te werken aan het project “INSIDE” voor de nieuwe zetel van de NAVO in Brussel. Een gebouw waar ik op slag verliefd op werd. Ik werd verliefd op het licht, de structuur en de geschiedenis… bij het bezoek ervan wist ik onmiddellijk dat ik het zou kunnen “portretteren”.

Wat is jouw speciale plek in België?

De hele stad Brussel! De straten, de wijken… en vooral de manier waarop het grijze licht als het ware een subtiele kleurlaag geeft aan de stad. En de magie wanneer er een zonnestraaltje doorheen filtert. Pure magie.

Welk plekje in Spanje is speciaal voor jou?

De Middellandse Zee. Hoewel ze niet alleen van ons is. Die magische plekken die er nog steeds zijn, waar je gewoon in het zand kunt gaan zitten, met de zee voor je en enkele pijnbomen achter je.

Jouw liedje?

De soundtrack van de film Blade Runner, van Vangelis.

Jouw favoriete film?

Blade Runner.

Een boek?

Moeilijk te kiezen…. La vieja sirena van José Luis Sampedro, Cartas de un hombre sexagenario voluptuoso van Miguel Delibes en Las edades de Lulú van Almudena Grandes. Deze boeken heb ik kunnen lezen zonder toestemming… ik stal ze van mijn oudere broers!

Welk schouwspel?

De bioscoop.

Een plastisch kunstwerk?

Het eerste schilderij dat ik zag van Rothko in Die Neues Nationalgalerie in Berlijn. Daar ontdekte ik het belang van een schilderij te observeren. En dat de afmeting belangrijk is. Ik begreep het betoog van Rothko.

Als ik wakker word, is het eerste wat ik denk…

Hoe gelukkig ik toch ben. Ik ben dankbaar voor alles wat ik heb. Het volgende waar ik aan denk is dat ik er als de bliksem vandoor moet gaan of ik zit vast in het verkeer in Rondas. Mijn studio bevindt zich op 20 kilometer van Barcelona. Hahaha!