Jesús was in de jaren negentig medeoprichter van de kunstgroep The blind man en maakte deel uit van het TRANSMEDIA-programma aan de Hogeschool Sint Lukas in Brussel.

Vertel ons wat je wil over jezelf en je werk.

De laatste honderd jaar hebben wij een beeldrevolutie doorgemaakt die exponentieel is toegenomen, nog meer met de nieuwe digitale media. Het is moeilijk om in ons dagelijks leven een moment te vinden waarop we niet met een beeld worden geconfronteerd. Dit impliceert een enorme visuele productie, samen met de daaruit voortvloeiende toename van het aantal scheppers. Het internet en de sociale netwerken hebben deze productie en verspreiding van beelden nog versneld, waardoor stijlen, technieken, dragers... elkaar konden kruisen en deuren konden worden geopend naar nieuwe vormen van samenwerking en consumptie. Vandaag de dag is een groot deel van de samenleving van pure consumenten van beelden naar medescheppers gegaan.

Ik vind het heerlijk om in dit paradigma te leven, waarin het beeld van de romantische, visionaire, originele en unieke kunstenaar verwatert. Al meer dan twintig jaar zoek ik naar manieren om te experimenteren in visuele creatie door samenwerking, met talloze makers, waarbij ik de rollen van kunstenaar of publiek doorbreek, en de grens tussen reclame en "kunst" (opgevat in zijn traditionele vorm) overschrijd. Ik heb genoten van het experimenteren met kunstmatige intelligentie, interactieve kunst en de digitale wereld. Ik heb graag empathische methoden geanalyseerd die bij het publiek deze of geen reactie uitlokken, en bij wijze van experiment te zoeken naar reacties die hen er op hun beurt toe brengen het werk opnieuw te transformeren of te herscheppen.

Die ruimte waar grenzen vervagen is waar ik me als creatieveling graag beweeg.

Wat is je relatie met Spanje/België?

Ik ben geboren in Sevilla en opgegroeid in Alcalá de Guadaíra, waar ik al op zeer jonge leeftijd begon te schilderen: aanvankelijk nogal beïnvloed door de landschapstraditie van de stad en geleidelijk aan openstaand voor andere tendensen en uitdrukkingsvormen. Na mijn studie Spaanse filologie in Sevilla heb ik een jaar in Parijs gewoond en daar heb ik besloten om Schone Kunsten te gaan studeren. Vanaf dat moment raakte ik steeds meer geïnteresseerd in de creatieve mogelijkheden die de digitale revolutie bood en uiteindelijk kwam ik naar Brussel om een master in Transmedia te doen, op een moment dat Web 2.0 vorm begon te krijgen.

Brussel is de plaats waar ik mijn carrière heb kunnen ontwikkelen. Het is een stad in beweging waar ik me erg thuis voel. Hier heb ik veel creatievelingen ontmoet met wie ik heb samengewerkt aan talloze projecten die me in staat hebben gesteld creatief te blijven.

Een speciale plaats in België?

Het Horta-Lambeaux Paviljoen. Telkens als ik er kom heb ik het gevoel iets te zien dat iedereen kan zien maar tegelijkertijdv ook geheim is. De eerste keer dat ik binnen ging had ik zoiets niet verwacht.

Een speciale plaats in Spanje?

Iets soortgelijks overkomt me met de hermitage van San Baudelio, er is iets mysterieus aan dat me aantrekt.

Een liedje?

Eyes Shut - Nocturne in C Minor door Olafour Arnalds. Het pakt me en ik hou van die combinatie van een romantisch werk met een hedendaags werk.

Een kunstwerk?

Ik vond "Storming Times Square" van Daniel Canogar erg amusant en het heeft veel van de interactieve en co-creatieve elementen die ik leuk vind. Ook het feit dat het in die ruimte gebeurde is zeer symbolisch.

Een boek?

Nu er zoveel gepraat wordt over de Metaverse, zeg ik "SnowCrash" van Neal Stephenson.

Een wetenschappelijke mijlpaal?

De ontwikkeling van schone en hernieuwbare energie.

Zonder deze technologie, zou ik niet kunnen leven...

Het internet, natuurlijk. Hoewel ik nu meer en meer in virtual reality ben.

Als ik wakker word, is mijn eerste gedachte...

Ik maak meestal een mentale lijst van de belangrijke dingen die in de loop van de dag gaan gebeuren en ik zeg tegen mezelf "Laten we gaan!