Juliette Duret, hoofd van de BOZAR-filmafdeling.

Vertel ons, wat je graag wilt vertellen, over jou en je werk. Wat is jouw relatie met Spanje/ België?

België is mijn thuisland. Het is de plek waar ik altijd terugkom, ook al vind ik het leuk om te reizen en België te verlaten. Het is een ankerplaats, de rust, de zekerheid. Het is een sterke relatie, maar geen gepassioneerde. Ik voel me diep belgisch en ik hou van de complexiteit van het land, wat het uniek en kosmopolitisch maakt.

Mijn relatie met Spanje is heel anders, heel sterk, bijna gepassioneerd. Ik hou van Spanje. Ik voel me er thuis. Ik hou van de band die de Spanjaarden hebben met het land, die trots. Ik hou van de Spaanse taal. Ik hou van de Meseta. Ik hou van Madrid. Baskenland. Ik hou van La Rioja. Lezen in het Spaans. Het is een rijke en verrassende taal. Spanje is mijn andere land.

Een speciale plaats in België? Een speciale plaats in Spanje?

In België: Oostende. In Spanje: Andalusië, met een ware verplettering op Sevilla, Cádiz, Córdoba, Granada en alle Andalusische olijfgaarden.

Een lied?

Hijo de la luna door de band Mecano, omdat het me doet denken aan het Spanje dat ik in de jaren '90 kende. In die tijd woonde ik in Barcelona. Het is een uit nostalgie gekozen stuk. Toch is flamenco nog steeds de muziek die me het meest fascineert.

Een film?

Op dit punt heb ik veel te delen. Het is moeilijk om te kiezen, zo divers, verrassend en weinig bekend is de Spaanse cinema. Ik hou echt van Spaanse documentaires en de nieuwe Spaanse bioscoop in de vrouwelijke vorm. Maar Pedro Almodóvar is voor mij nog steeds degene die de Spaanse cinema heeft vernieuwd en er verve en smaak aan heeft gegeven.

Als ik moet kiezen, kies ik Alles over mijn moeder. Als ik er twee kan noemen, zou ik er El ángel exterminador (Mexicaanse film) van Luis Buñuel aan toevoegen. Ik heb veel nagedacht over deze film tijdens de opsluiting.

Een boek?

Een boek van Javier Marías: Un corazón tan blanco en Isla Berta.

Een voorstelling?

Elke flamencoshow. Ik krijg nooit genoeg van ze.

Een beeldend kunstwerk?

Ik zou de beeldhouwer, schilder en architect César Manrique kiezen voor zijn wereldwijde werk, voor zijn relatie met de natuur, voor zijn kracht.

Wanneer ik wakker word, is mijn eerste gedachte…

Een café... op een terras in Spanje.