We interviewden Michael de Cock, regisseur, acteur en artistiek directeur van het Kvs-theater.

Vertel eens iets over je jezelf en over je werk. Wat is je relatie met Spanje en Belgïe?

Ik ging er als kind vaak op reis, en als romanist heb ik veel affiniteit met het land en de cultuur… Dus ja, zowel land als cultuur interesseren me enorm en het is erg bijzonder dat nu in mijn werk als artistiek leider van KVS (Koninklijke Vlaamse Schouwburg in Brussel) ook met goeie partners zoals Teatro Espanol Madrid daar te kunnen uitbouwen en ontwikkelen.

Een speciale plaats in Belgïe?

Er zijn natuurlijk heel veel speciale plaatsen in België, voor mij. In Brussel is dat de Kunstberg. Je hebt er een geweldig zicht op de stad en in de zomer is het een gezellige plek om rond te hangen…. Het is vlak bij het conservatorium, waar ik studeerde…en dus vroeger veel kwam.

Een speciale plaats in Spanje?

Teatro español en plaza santa ana… daar ben ik de laatste tijd erg veel geweest. En het is een heel aangenaam plein dat ik intussen erg goed ken, en een beetje thuiskomen in Madrid voor mij betekent.

Fotografie: Danny Willems

Een lied?

Bob Dylan heeft een paar nummers waar ik altijd naar terugkeer… omdat ze zo mooi zijn. en veel zeggen. Forever young is zo’n nummer. Laats, na een repetitie, zat ik in Madrid op café en hoorde ik non puedo vivir sin ti… van coque malla. ik kende het niet, maar vond het mooi genoeg om te vragen aan de barman welk lied er speelde.

Een film?

Ik zal ook - wederom even in spaanse context blijven. Het werk van Pedro Almodovar boeit me enorm. Net als de cinema van Bunuel en de stukken van Lorca. Maar voor een project dat ik ooit eerder deed heb ik me door het hele universum van Almodovar gewerkt… erg boeiend. Habla con ella blijft een fantastische film. Ook los lunes al sol, vind ik een geweldige film. Erg zwart, en een ernstig thema, maar toch herinner ik mij dat er een grote lichtheid in zit.

Een boek?

Ik loop nu al een jaar met het werk van Virginia woolf onder de arm. Eén van de voordelen van mijn werk is dat ik mij soms helemaal kan verdiepen in het universum van iemand.Omdat ik nu voor teatro espanol Mrs Dalloway heb bewerkt had ik de kans mij daarin helemaal onder te dompelen… Mrs Dalloway is een meesterwerk. Het is wel taai, en het opent zich niet meteen. Je moet er wat voor doen, maar als je die inspanning wil leveren, geeft het je heel veel terug.

Een voorstelling?

Te veel om op te noemen. dit is echt een onmogelijke vraag voor iemand die in theater werkt. Ik zag vorige week la gioia van pippo del bono, en het valt mij altijd op hoe hij er in slaagt om heel authentiek te zijn op een scène. Dat is een grote kwaliteit. Verder hou ik heel er van Lisbeth Gruwez haar werk. ik ben nu met haar aan het samenwerken voor een voorstelling. En ze is een heel inspirerende persoon. Op en naast de scène.

Het eerste waar ik aan denk wanneer ik wakker word is …

Ik sta soms erg vroeg op, om al te lezen of wat te schrijven. Maar het eerste belangrijke is toch mijn kinderen goed wakker krijgen en op tijd en gelukkig de deur zien uitgaan, een nieuwe dag tegemoet.