We spraken met Pepa Niebla, een jazz zangeres gevestigd in Brussel. Ze zal deelnemen aan de Dag van Spanje in Antwerpen.

Vertel eens iets over je jezelf en over je werk. Wat is je relatie met Spanje en Belgïe?

Mijn naam is Pepa Niebla, ik kom uit Antequera en begon mijn reis zo een 10 jaar geleden. Voor ik naar Belgïe kwam ging ik naar Granada, Cuba, Londen en nu dus Brussel. Ik ontdekte de muziek op een nogal uitbundige manier maar het was nooit een carrière optie a priori. Dit werd het pas toen ik besefte dat het niet ík was die koos. De muziek, of kunst in het algemeen, kiest jou. Je kan er niet zonder leven. Vanaf dat moment heb ik allerlei dingen gedaan om de opleiding te kunnen krijgen die ik nodig had.

Het was een opleiding met voor- en nadelen voor het grootste deel van de tijd, en dit kwam door het genre dat ik gekozen had, namelijk jazz en Afro-Amerikaanse muziek.

De laatste jaren heb ik muziek kunnen opnemen samen met collega´s in het kader van enorm veel projecten in Spanje, Cuba en het Verenigd Koninkrijk. Bovendien heb ik mijn eigen zangworkshops kunnen organiseren. Momenteel bevind ik me op een erg bijzonder punt in mijn carrière omdat mijn muziekstukken centraal staan in het repertoire dat ik uitvoer samen met de groep die me begeleidt, buitengewoon op zowel menselijk als muzikaal vlak.

In januari beginnen we met een tour in Belgïe, Frankrijk en het zuiden van Spanje. We zullen de nummers voorstellen die op mijn volgende cd verschijnen samen met Toni Mora op de elektrische gitaar, Maxime Moyaerts op de piano, Alex Gilson op de contrabas en Daniel Jonkers op de drums.

Na jaren van zoeken, veranderingen en van werken waar ik kon terwijl ik onderwijs genoot of mezelf onderwees, ontdekte ik dat Belgïe een bijzonder rijke muzikale en culturele scene heeft. Het is niet alleen kwalitatief hoogstaand, maar bovendien is het toegangkelijk voor een enorme hoeveelheid inwoners die overal in Europa en in de rest van de wereld wonen. Het sociale beleid is werkelijk fantastisch vergeleken met buurlanden en ik zal Belgïe altijd dankbaar zijn voor de kansen die mij werden gegeven. Op deze manier kon ik studeren aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel waar ik dit jaar mijn master in de Jazz zal behalen.

Een speciale plaats in Belgïe?

Moeilijk te zeggen.. maar ik denk dat ik Brussel kies. Het is vast en zeker eigenzinnig, uniek en de stad verrast je voortdurend.

Een speciale plaats in Spanje?

San Sebastian. Donosti. Schoonheid en cultuur.

Een lied?

Luiza van Antonio Carlos Jobim. Een volmaakt numer dat extreem mooi is.

Een film?

In the mood for love van regisseur Kai-Wai Wong. Een meesterwerk op het visuele en narratieve vlak.

Een boek?

De stad der blinden van José Saramago. Een werk dat je niet onberoerd laat.

Een voorstelling?

Grito Pelao van de danseres Mónica Molina. Flamenco is niet alleen een weerspiegeling van mij, maar ook onze tijd.

Een kunstwerk?

Las Meninas van Velázquez. Het beste licht dat ik al heb gezien op doek.. overweldigend.

Het eerste waar ik aan denk wanneer ik wakker word is …

Of ik nog genoeg molletes uit Antequera (typische, witte broodjes, red.) en Serranoham heb voor het ontbijt. (lacht)