We spraken met Uxia Martínez, die door het Amerikaanse contrabastijdschrift “No treble” tot de top 10 beste contrabassisten ter wereld wordt gerekend en door internationale critici wordt erkend als een artieste met een intense techniek. 

Vertel ons een beetje meer over jezelf en over je werk. Wat heeft jou naar België gebracht?

Ik verblijf in België omwille van professionele redenen. Momenteel ben ik de hoofdcontrabassist van de Brussels Philharmonic en van het Weinberger Kammerorchester in Zürich. Hiervoor was ik ook de eerste Spaanse hoofdcontrabassist die heeft samengewerkt met Kremerata Baltica, een Grammy Award-winnende muziekgroep onder leiding van de beroemde violist Gidon Kremer. Ook had ik de gelegenheid om samen te werken met orkesten die tot de wereldtop worden gerekend, zoals het Koninklijk Concertgebouworkest in Amsterdam en nog vele anderen. Door mijn werk en mijn carrière heb ik veel gereisd. Hierdoor ben ik erg dankbaar voor het leven, want reizen verruimt iemands geest. Ik heb concerten en masterclasses gegeven over de hele wereld: van Zuid-Afrika tot Japan, over heel Europa, in Rusland en in de VS. Mijn grootste missie in het leven is om met het publiek een uniek moment te delen. Voor mij is dit het moment waarop ik het podium opga, de performance, het moment waarop ik hen iets geef dat hun hart vult. Iets dat liefde en het belang van cultuur doet groeien in de samenleving van alle landen waar ik al ben geweest. Iets van mezelf achterlaten en de contrabas bekend maken, dat is de motor van mijn leven. Hierdoor werd ik in 2017 in Japan verkozen tot artieste van het jaar en werd ik ook opgenomen in het ereboek van het departement Kunsten van de Universiteit van Firenze als een van de meest relevante figuren voor de contrabas van het nieuwe millennium. Ik ben de oprichtster en bedenkster van Rubik Ensemble, een kamermuziekgroep die bestaat uit zes internationale solisten. Ik ga graag terug naar Spanje wanneer ik concerten geef, want ik hou van de warmte van het publiek in mijn land en ik draag een naam die mijn geboorteregio Galicië eer bewijst. Het publiek in België vind ik ook erg leuk. De mensen zijn vriendelijk en staan dicht bij de artiest. Ook het Nederlandse publiek spreekt me aan. In Nederland heb ik een tweede huis en ik word er gesponsord door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds. Dankzij hen heb ik een prachtig Engels instrument uit de collectie Willem G. Vogelaar uit de jaren 1800 gekregen.

Een bijzondere plek in België?

Ik blijf bij de Grote Markt in Brussel en Gent.

Een liedje?

Dat is een moeilijke vraag omdat het antwoord sterk afhangt van mijn humeur! Om de dag meteen met positieve vibes te beginnen, luister ik graag naar [de liedjes van] El Canto del Loco: Tal Como Eres, La Madre de José, enzovoort. Dit is iets wat me is bijgebleven uit mijn jeugd . Verder hou ik veel van jazz, vooral Bill Evans heeft met zijn Peace Piece indruk op mij gemaakt. Ook hou ik van rap, voornamelijk van Passing me by van The Pharcyde. Ik vind dat Amon Tobin tegenwoordig degene is die elektronische muziek in alle opzichten een nieuwe stijl heeft gegeven.

Een film?

La vita è bella van Roberto Benigni en de trilogie The Godfather van Francis Ford Coppola.

Een boek?

Ik kies er twee: De Meester en Margarita van Michail Boelgakov en Don Quichot van Cervantes omdat ik het kan blijven lezen zonder het beu te worden.

Een toneelstuk?

Mariana Pineda van Sara Baras: de manier van dansen ontroert me. Ik kies ook de show ISAM van Amon Tobin die ik in Amsterdam heb gezien en indrukwekkend vond.

Een kunstwerk?

Ik heb er verschillende… Francisco de Goya fascineert me, hij is één van mijn favoriete schilders. Ik ben gek op Amedeo Modigliani en zijn persoonlijkheid. Ook hou ik heel erg van Pablo Picasso. Als ik toch zou moeten kiezen, zou het van elk één kunstwerk zijn. Van Goya kies ik zijn Grabados omdat ik vind dat ze een zeer krachtige betekenis hebben. Wat betreft Amedeo Modigliani opteer ik voor het portret van Jeanne Hébuterne omwille van de sereniteit die hij in dat werk uitstraalt. Tenslotte kies ik voor Guernica van Picasso omdat dit schilderij aantoont over wat voor kracht de kunst beschikt om zich politiek en menselijk te kunnen uiten.

Wanneer ik wakker word, is het eerste wat ik denk…

Nog vijf minuten alsjeblieft…

–Interview uitgevoerd door María de la Concepción Méndez